Hans Achterhuis
Thomas More bracht een zekere impact te weeg met zijn boek utopie. De controlle over het leven in een wereld zonder mogelijkheid voor toeval en eigen opinie is dan ook zeer interesssant. Er word geen rekening gehouden met de verschillende karakters onder de mens. Zo word aangekaard dat er binnen de beschreven utopieen niet word gekeken naar individualiteit, maar naar het geheel. De samenleving. Een samenleving word gezien als een geheel, met een individu als nummer hierin, die zijn rol dient ter profijt van de groep. In de utopie is er dan ook sprake van een strakke inrichting wat betreft architectuur en omgeving aangezien de vormgevers er dus vanuit gaan dat ieder individu evenveel geluk weet te halen uit bepaalde ervaringen. Het doet me denken aan een afspraak maken bij de tandarts, waarbij je telefonisch via een keuzemenu een afspraak kunt maken en na afloop zonder cadeautje het aftandse gebouw verlaat. De utopie is een huidige fascinatie en tevens een streven. Het lijkt mij een eindeloos onderwerp gezien het feit dat Plato deze al aan heeft gekaart in zijn tijd. Interessant is het element geluk. Is een mens in staat gelukkig te zijn binnen een utopie? Ieder mens is namelijk op zoek naar een bevestiging van zijn eigen ik. Persoonlijk ben ik van mening dat een utopie niet haalbaar is aangezien ik geloof dat de persoonlijkheid van een mens ontstaat vertrokken uit twee factoren: Dat wat je geleerd is. Hiermee dat wat jij als normaal gedrag aanschouwt ten opzichte van jouzelf en je omgeving. En onzekerheid. De zoektocht naar bevestiging en jouw rol binnen een samenleving.
Arjen Mulder
Deze tekst gaat over het herinneren en om deze reden het confronteren.

Nieuw word als perspectief aanschouwd en niet als materiaal.

Damien Hirst zijn doorgezaagde koe in Perspex en haai op sterk water vertellen ons een verhaal. Het dwingt de kijker om te waarderen wat levend is. De dood kan hier dan ook gezien worden als een eerbetoon aan het levende. Het mag beschouwd worden als confronterend aangezien hij ons bewust wil maken van een nodige verandering. Dit doet mij nadenken wat betreft de evolutie van de mens die geheel in contrast is met de rest van de natuur. Aangezien de rest van de natuur zich in mijn opinie lijkt te ontwikkelen in balans met de natuur. Aangezien het thema van vorig semester Mars was, vraag ik me hierom dan ook af, of wij wel daadwerkelijk thuishoren op deze planeet?

Jan Fabre, de ecologisch kunstenaar, schetst ons een beeld van de toekomst met middelen die hij ontleend uit het verleden. Gedroogde insecten die zullen verdwijnen als sneeuw voor de zon, aangezien die langzaam zullen vergaan.